朝代:明代
作者： 方孝孺
全文:
吾家石砚玄玉色，来自扶桑海中国。荡摩日月露光精，吞吐波涛含润泽。
天生奇质为世用，海王龙伯不敢匿。少时得之方外人，四座传玩皆叹息。
二十年来亲翰墨，北走洙泗西梁益。钱塘会稽屡游历，鬼神呵护同珙璧。
水怪山精皆辟易，佐我为文写胸臆。上探玄化与为敌，宣畅民彝辅皇极。
云雨布濩飞霹雳，倏忽变迁靡定迹。谬致声名惊四方，招谤速侮不煖席。
其间损益两相?，砚也于余良尽职。岂知万事不可料，昔者相亲今不得。
潼关群盗何大剧，窃瞰行人俟昏黑。金钱虽失不足叹，此砚使我深痛惜。
我非玩物有偏爱，又非昧理苦蔽惑。直伤美器不遇主，有似贤才受驱迫。
真卿奉使陷叛臣，苏武持节幽异域。忠肝义胆贯天地，岂忍包羞污凶逆。
孔子春秋至谨严，细事不肯登简策。大弓宝玉二物耳，特书盗窃惩乱贼。
我诛鼠辈恨无力，著作有心禆六籍。何时见汝生羽翼，奋飞重来侍吾侧。
不然变化为星辰，照临下土常烜赫。外物聚散如置奕，胡为念汝长戚戚。
君不见自我得之失无憾，不如萧公差达识。
拼音:
wú jiā shí yàn xuán yù sè, lái zì fú sāng hǎi zhōng guó. dàng mó rì yuè lù guāng jīng, tūn tǔ bō tāo hán rùn zé. tiān shēng qí zhì wèi shì yòng, hǎi wáng lóng bó bù gǎn nì. shǎo shí dé zhī fāng wài rén, sì zuò chuán wán jiē tàn xī. èr shí nián lái qīn hàn mò, běi zǒu zhū sì xī liáng yì. qián táng kuài jī lǚ yóu lì, guǐ shén hē hù tóng gǒng bì. shuǐ guài shān jīng jiē pì yì, zuǒ wǒ wéi wén xiě xiōng yì. shàng tàn xuán huà yǔ wèi dí, xuān chàng mín yí fǔ huáng jí. yún yǔ bù huò fēi pī lì, shū hū biàn qiān mí dìng jī. miù zhì shēng míng jīng sì fāng, zhāo bàng sù wǔ bù nuǎn xí. qí jiān sǔn yì liǎng xiāng?, yàn yě yú yú liáng jìn zhí. qǐ zhī wàn shì bù kě liào, xī zhě xiāng qīn jīn bù dé. tóng guān qún dào hé dà jù, qiè kàn xíng rén qí hūn hēi. jīn qián suī shī bù zú tàn, cǐ yàn shǐ wǒ shēn tòng xī. wǒ fēi wán wù yǒu piān ài, yòu fēi mèi lǐ kǔ bì huò. zhí shāng měi qì bù yù zhǔ, yǒu shì xián cái shòu qū pò. zhēn qīng fèng shǐ xiàn pàn chén, sū wǔ chí jié yōu yì yù. zhōng gān yì dǎn guàn tiān dì, qǐ rěn bāo xiū wū xiōng nì. kǒng zǐ chūn qiū zhì jǐn yán, xì shì bù kěn dēng jiǎn cè. dà gōng bǎo yù èr wù ěr, tè shū dào qiè chéng luàn zéi. wǒ zhū shǔ bèi hèn wú lì, zhù zuò yǒu xīn bēi liù jí. hé shí jiàn rǔ shēng yǔ yì, fèn fēi chóng lái shì wú cè. bù rán biàn huà wéi xīng chén, zhào lín xià tǔ cháng xuǎn hè. wài wù jù sàn rú zhì yì, hú wéi niàn rǔ zhǎng qī qī. jūn bú jiàn zì wǒ dé zhī shī wú hàn, bù rú xiāo gōng chāi dá shí.