更新时间:2022-10-27 17:15:50

《小园赋》

朝代:南北朝

作者: 庾信

全文:

  若夫一枝之上,巢父得安巢之所;一壶之中,壶公有容身之地。况乎管宁藜床,虽穿而可座;嵇康锻灶,既暖而堪眠。岂必连闼洞房,南阳樊重之第;赤墀青锁,西汉王根之宅。余有数亩敝庐,寂寞人外,聊以拟伏腊,聊以避风霜。虽复晏婴近市,不求朝夕之利;潘岳面城,且适闲居之乐。况乃黄鹤戒露,非有意于轮轩;爰居避风,本无情于钟鼓。陆机则兄弟同居,韩康则舅甥不别,蜗角蚊睫,又足相容者也。

  尔乃窟室徘徊,聊同凿坯。桐间露落,柳下风来。琴号珠柱,书名玉杯。有棠梨而无馆,足酸枣而非台。犹得敧侧八九丈,纵横数十步,榆柳两三行,梨桃百余树。拔蒙密兮见窗,行敧斜兮得路。蝉有翳兮不惊,雉无罗兮何惧!草树混淆,枝格相交。山为篑覆,地有堂坳。藏狸并窟,乳鹊重巢。连珠细菌,长柄寒匏。可以疗饥,可以栖迟,崎岖兮狭室,穿漏兮茅茨。檐直倚而妨帽,户平行而碍眉。坐帐无鹤,支床有龟。鸟多闲暇,花随四时。心则历陵枯木,发则睢阳乱丝。非夏日而可畏,异秋天而可悲。

  一寸二寸之鱼,三竿两竿之竹。云气荫于丛蓍,金精养于秋菊。枣酸梨酢,桃榹李薁。落叶半床,狂花满屋。名为野人之家,是谓愚公之谷。试偃息于茂林,乃久羡于抽簪。虽有门而长闭,实无水而恒沉。三春负锄相识,五月披裘见寻。问葛洪之药性,访京房之卜林。草无忘忧之意,花无长乐之心。鸟何事而逐酒?鱼何情而听琴?

  加以寒暑异令,乖违德性。崔骃以不乐损年,吴质以长愁养病。镇宅神以薶石,厌山精而照镜。屡动庄舄之吟,几行魏颗之命。薄晚闲闺,老幼相携;蓬头王霸之子,椎髻梁鸿之妻。燋麦两瓮,寒菜一畦。风骚骚而树急,天惨惨而云低。聚空仓而雀噪,惊懒妇而蝉嘶。

  昔草滥于吹嘘,籍文言之庆余。门有通德,家承赐书。或陪玄武之观,时参凤凰之墟。观受釐于宣室,赋长杨于直庐。

  遂乃山崩川竭,冰碎瓦裂,大盗潜移,长离永灭。摧直辔于三危,碎平途于九折。荆轲有寒水之悲,苏武有秋风之别。关山则风月凄怆,陇水则肝肠断绝。龟言此地之寒,鹤讶今年之雪。百龄兮倏忽,光华兮已晚。不雪雁门之踦,先念鸿陆之远。非淮海兮可变,非金丹兮能转。不暴骨于龙门,终低头于马坂。谅天造兮昧昧,嗟生民兮浑浑。

拼音:

ruò fú yī zhī zhī shàng, cháo fù dé ān cháo zhī suǒ yī hú zhī zhōng, hú gōng yǒu róng shēn zhī dì. kuàng hū guǎn níng lí chuáng, suī chuān ér kě zuò jī kāng duàn zào, jì nuǎn ér kān mián. qǐ bì lián tà dòng fáng, nán yáng fán zhòng zhī dì chì chí qīng suǒ, xī hàn wáng gēn zhī zhái. yú yǒu shù mǔ bì lú, jì mò rén wài, liáo yǐ nǐ fú là, liáo yǐ bì fēng shuāng. suī fù yàn yīng jìn shì, bù qiú zhāo xī zhī lì pān yuè miàn chéng, qiě shì xián jū zhī lè. kuàng nǎi huáng hè jiè lù, fēi yǒu yì yú lún xuān yuán jū bì fēng, běn wú qíng yú zhōng gǔ. lù jī zé xiōng dì tóng jū, hán kāng zé jiù shēng bù bié, wō jiǎo wén jié, yòu zú xiāng róng zhě yě. ěr nǎi kū shì pái huái, liáo tóng záo pī. tóng jiān lù luò, liǔ xià fēng lái. qín hào zhū zhù, shū míng yù bēi. yǒu táng lí ér wú guǎn, zú suān zǎo ér fēi tái. yóu dé jī cè bā jiǔ zhàng, zòng héng shù shí bù, yú liǔ liǎng sān xíng, lí táo bǎi yú shù. bá méng mì xī jiàn chuāng, xíng jī xié xī dé lù. chán yǒu yì xī bù jīng, zhì wú luó xī hé jù! cǎo shù hùn xiáo, zhī gé xiāng jiāo. shān wèi kuì fù, dì yǒu táng ào. cáng lí bìng kū, rǔ què zhòng cháo. lián zhū xì jūn, cháng bǐng hán páo. kě yǐ liáo jī, kě yǐ qī chí, qí qū xī xiá shì, chuān lòu xī máo cí. yán zhí yǐ ér fáng mào, hù píng xíng ér ài méi. zuò zhàng wú hè, zhī chuáng yǒu guī. niǎo duō xián xiá, huā suí sì shí. xīn zé lì líng kū mù, fā zé suī yáng luàn sī. fēi xià rì ér kě wèi, yì qiū tiān ér kě bēi. yī cùn èr cùn zhī yú, sān gān liǎng gān zhī zhú. yún qì yīn yú cóng shī, jīn jīng yǎng yú qiū jú. zǎo suān lí cù, táo sī lǐ yù. luò yè bàn chuáng, kuáng huā mǎn wū. míng wéi yě rén zhī jiā, shì wèi yú gōng zhī gǔ. shì yǎn xī yú mào lín, nǎi jiǔ xiàn yú chōu zān. suī yǒu mén ér zhǎng bì, shí wú shuǐ ér héng chén. sān chūn fù chú xiāng shí, wǔ yuè pī qiú jiàn xún. wèn gě hóng zhī yào xìng, fǎng jīng fáng zhī bo lín. cǎo wú wàng yōu zhī yì, huā wú cháng lè zhī xīn. niǎo hé shì ér zhú jiǔ? yú hé qíng ér tīng qín? jiā yǐ hán shǔ yì lìng, guāi wéi dé xìng. cuī yīn yǐ bù lè sǔn nián, wú zhì yǐ zhǎng chóu yǎng bìng. zhèn zhái shén yǐ mái shí, yàn shān jīng ér zhào jìng. lǚ dòng zhuāng xì zhī yín, jǐ xíng wèi kē zhī mìng. báo wǎn xián guī, lǎo yòu xiāng xié péng tóu wáng bà zhī zǐ, chuí jì liáng hóng zhī qī. jiāo mài liǎng wèng, hán cài yī qí. fēng sāo sāo ér shù jí, tiān cǎn cǎn ér yún dī. jù kōng cāng ér què zào, jīng lǎn fù ér chán sī. xī cǎo làn yú chuī xū, jí wén yán zhī qìng yú. mén yǒu tōng dé, jiā chéng cì shū. huò péi xuán wǔ zhī guān, shí cān fèng huáng zhī xū. guān shòu lí yú xuān shì, fù zhǎng yáng yú zhí lú. suì nǎi shān bēng chuān jié, bīng suì wǎ liè, dà dào qián yí, zhǎng lí yǒng miè. cuī zhí pèi yú sān wēi, suì píng tú yú jiǔ zhé. jīng kē yǒu hán shuǐ zhī bēi, sū wǔ yǒu qiū fēng zhī bié. guān shān zé fēng yuè qī chuàng, lǒng shuǐ zé gān cháng duàn jué. guī yán cǐ dì zhī hán, hè yà jīn nián zhī xuě. bǎi líng xī shū hū, guāng huá xī yǐ wǎn. bù xuě yàn mén zhī yǐ, xiān niàn hóng lù zhī yuǎn. fēi huái hǎi xī kě biàn, fēi jīn dān xī néng zhuǎn. bù bào gǔ yú lóng mén, zhōng dī tóu yú mǎ bǎn. liàng tiān zào xī mèi mèi, jiē shēng mín xī hún hún.

《小园赋》的注译文
  • 梁武帝承圣三年(554),庾信奉命出使西魏,当时西魏大军正南侵江陵。他被迫留在长安,屈仕敌国。以后又仕北周,官至骠骑将军开府仪同三司,官位虽高,心里却非常痛苦,常常思念祖国。
《小园赋》的注释
  • “若夫一枝之上,巢父得安巢之所,一壶之中壶公有容身之地。管宁藜床,虽穿而可座;嵇康锻灶,既煗而堪眠。”“数亩敝庐,寂寞人外”,便可“聊以拟伏腊,聊以避风霜”。开篇作者敞开胸襟表明了自己不贪荣华富贵的豁达淡泊的处世志趣。可是事与愿违,诗人追求淡泊,可心灵却始终无法宁静;不想做异国之官,却无奈地被强加上高官厚禄。“黄鹤戒露,非有意于轮轩;爰居避风,本无情于钟鼓”,诗人本想为自己受惊的灵魂,寻找一个安静的庇所,却身不由己的上了官船无法脱身。霜露降临时高鸣相警的黄鹤,只是为了戒备灾害;预见海灾的海鸟爰居,只是为了避难。故国梁朝灭亡、辗转偷安于北方各国的诗人庾信,在“龟言此地之寒,鹤讶今年之雪”的惶恐中无奈地流落异国。
古诗大全工具简介

古诗大全网站主要内容为经典古诗词原文及翻译、注释、赏析。古诗以其独有的抒情艺术表现手法营造了传统文化中的诗性的意境,传达出古代士人重心灵体验和含而不露的审美意趣。古诗词-传承国学经典文化。

古诗大全工具使用说明

返回
顶部