朝代:元代
作者： 张养浩
全文:
门外山无数，亭中春有余，但沉吟早成诗句。笑九皋禽也能相媚妩，驾白云半空飞去。野鹤才鸣罢，山猿又复啼，压松梢月轮将坠。响金钟洞天人睡起，拂不散满衣云气。
山隔红尘断，云随白鸟飞，只这的便是老夫心事。休夸子房并范蠡，肯回头古人也容易。野水明于月，沙鸥闲似云，喜村深地偏人静。带烟霞半山斜照影，都变做满川诗兴。
流水高低涧，断云远近山，爱园林翠红相间。对诗人怎不教天破悭，四周围水云无限。入室琴书伴，出门山水围，别人不能够尽皆如意。每日乐陶陶辋川图画里，与安期羡门何异？
拼音:
mén wài shān wú shù, tíng zhōng chūn yǒu yú, dàn chén yín zǎo chéng shī jù. xiào jiǔ gāo qín yě néng xiāng mèi wǔ, jià bái yún bàn kōng fēi qù. yě hè cái míng bà, shān yuán yòu fù tí, yā sōng shāo yuè lún jiāng zhuì. xiǎng jīn zhōng dòng tiān rén shuì qǐ, fú bù sàn mǎn yī yún qì. shān gé hóng chén duàn, yún suí bái niǎo fēi, zhǐ zhè de biàn shì lǎo fū xīn shì. xiū kuā zǐ fáng bìng fàn lǐ, kěn huí tóu gǔ rén yě róng yì. yě shuǐ míng yú yuè, shā ōu xián shì yún, xǐ cūn shēn dì piān rén jìng. dài yān xiá bàn shān xié zhào yǐng, dōu biàn zuò mǎn chuān shī xìng. liú shuǐ gāo dī jiàn, duàn yún yuǎn jìn shān, ài yuán lín cuì hóng xiāng jiàn. duì shī rén zěn bù jiào tiān pò qiān, sì zhōu wéi shuǐ yún wú xiàn. rù shì qín shū bàn, chū mén shān shuǐ wéi, bié rén bù néng gòu jìn jiē rú yì. měi rì lè táo táo wǎng chuān tú huà lǐ, yǔ ān qī xiàn mén hé yì?