《满江红》
朝代:宋代
作者： 郑元秀
全文:
腊近嘉平，谁教放、梅梢弄雪。更为问、霜前甘泽，应何时节。十荚尧蓂开翠羽，一番潘貌蒸红颊。是武夷、六六洞王中，生贤哲。
头未雪，心犹铁。柔不茹，刚难折。个功名怀抱，试看摅发。渌水中间辞地角，绛霄高处朝天阙。管痴儿、事了挂冠归，方华发。
拼音:
là jìn jiā píng, shuí jiào fàng méi shāo nòng xuě. gèng wéi wèn shuāng qián gān zé, yīng hé shí jié. shí jiá yáo míng kāi cuì yǔ, yī fān pān mào zhēng hóng jiá. shì wǔ yí liù liù dòng wáng zhōng, shēng xián zhé. tóu wèi xuě, xīn yóu tiě. róu bù rú, gāng nán zhé. gè gōng míng huái bào, shì kàn shū fā. lù shuǐ zhōng jiān cí dì jiǎo, jiàng xiāo gāo chù cháo tiān què. guǎn chī ér shì le guà guān guī, fāng huá fà.