朝代:宋代
作者： 汪莘
全文:
天有月来几时。”太白去“今人不见古时月”，本於《抱朴子》云：今月不及古月之郎。抱朴子所言，非绮语也。深思而得之，诚有此理。嘉定此理。嘉定元年中秋日，因赋水调，其夜无月
听说古时月，皎洁胜今时。今人但见今月，也道似琉璃。君看少年眸子，那比婴儿神彩，投老又堪悲。明月不再盛，玉斧亦何为。
约东坡，招太白，试寻思。凭谁斫却，里面桂影数千枝。忆在无怀天上，仍向有虞宫殿，看月到陈隋。别有一轮月，万古没成亏。
拼音:
tiān yǒu yuè lái jǐ shí. tài bái qù jīn rén bú jiàn gǔ shí yuè, běn yú bào piáo zi yún: jīn yuè bù jí gǔ yuè zhī láng. bào piáo zi suǒ yán, fēi qǐ yǔ yě. shēn sī ér dé zhī, chéng yǒu cǐ lǐ. jiā dìng cǐ lǐ. jiā dìng yuán nián zhōng qiū rì, yīn fù shuǐ diào, qí yè wú yuè tīng shuō gǔ shí yuè, jiǎo jié shèng jīn shí. jīn rén dàn jiàn jīn yuè, yě dào shì liú lí. jūn kàn shào nián móu zǐ, nà bǐ yīng ér shén cǎi, tóu lǎo yòu kān bēi. míng yuè bù zài shèng, yù fǔ yì hé wéi. yuē dōng pō, zhāo tài bái, shì xún sī. píng shuí zhuó què, lǐ miàn guì yǐng shù qiān zhī. yì zài wú huái tiān shàng, réng xiàng yǒu yú gōng diàn, kàn yuè dào chén suí. bié yǒu yī lún yuè, wàn gǔ méi chéng kuī.