朝代:明代
作者： 郭之奇
全文:
汉主忧匈奴，每饭意钜鹿。冯郎垂白首，犹能语推毂。
不知今魏尚，宁问古颇牧。文吏操法绳，而无宽大目。
漫有拊髀思，谁削功首牍。千载听其言，壮士多颦蹙。
当日共花砖，此语曾追录。何当阃外事，长寄书生腹。
喜峰动胡尘，盈庭方肉朒。内虚邦政堂，外少登坛宿。
忽见金与刘，慷慨螭阶伏。人目二痴儒，帝命无更仆。
金子监内军，君实司戎轴。一军惊韩信，二快闻鲁肃。
遂携忠愤麾，往当遵永镞。一朝酬主恩，四海环相哭。
是时我山居，遥传罢朝粥。未获信陵车，空念蒲胥辐。
岂忘开路心，永念金台筑。嗟君发轫初，矢志在沟渎。
何必据鞍人，此意千秋独。男儿愧手中，安能死岩谷。
拼音:
hàn zhǔ yōu xiōng nú, měi fàn yì jù lù. féng láng chuí bái shǒu, yóu néng yǔ tuī gǔ. bù zhī jīn wèi shàng, níng wèn gǔ pō mù. wén lì cāo fǎ shéng, ér wú kuān dà mù. màn yǒu fǔ bì sī, shuí xuē gōng shǒu dú. qiān zǎi tīng qí yán, zhuàng shì duō pín cù. dāng rì gòng huā zhuān, cǐ yǔ céng zhuī lù. hé dāng kǔn wài shì, zhǎng jì shū shēng fù. xǐ fēng dòng hú chén, yíng tíng fāng ròu nǜ. nèi xū bāng zhèng táng, wài shǎo dēng tán sù. hū jiàn jīn yǔ liú, kāng kǎi chī jiē fú. rén mù èr chī rú, dì mìng wú gèng pū. jīn zi jiān nèi jūn, jūn shí sī róng zhóu. yī jūn jīng hán xìn, èr kuài wén lǔ sù. suì xié zhōng fèn huī, wǎng dāng zūn yǒng zú. yī zhāo chóu zhǔ ēn, sì hǎi huán xiāng kū. shì shí wǒ shān jū, yáo chuán bà cháo zhōu. wèi huò xìn líng chē, kōng niàn pú xū fú. qǐ wàng kāi lù xīn, yǒng niàn jīn tái zhù. jiē jūn fā rèn chū, shǐ zhì zài gōu dú. hé bì jù ān rén, cǐ yì qiān qiū dú. nán ér kuì shǒu zhōng, ān néng sǐ yán gǔ.