朝代:明代
作者： 于慎行
全文:
爵名五大夫，其数不必五。何知非二松，屑屑为之补。
二松五松俱莫论，秦人已没沙丘魂。金椎驰道迹如扫，此中惟有松枝存。
我观此松颜色古，干如虬龙质如土。鸾楼鹤舞几千秋，犹忆当年岩畔雨。
自有此山即有松，百木之长五岳宗。秋声不断天门路，海气长悬日观峰。
亦不为封荣，亦不因封辱。兴亡阅尽总无情，何况区区小除目。
济北刘生达者流，题诗旧向松间游。岁寒岂欲联三友，道远还因寄四愁。
君为博士挂冠早，松号大夫今欲老。浮名梦幻两茫茫，不须苦作秦松考。
拼音:
jué míng wǔ dài fū, qí shù bù bì wǔ. hé zhī fēi èr sōng, xiè xiè wèi zhī bǔ. èr sōng wǔ sōng jù mò lùn, qín rén yǐ méi shā qiū hún. jīn chuí chí dào jī rú sǎo, cǐ zhōng wéi yǒu sōng zhī cún. wǒ guān cǐ sōng yán sè gǔ, gàn rú qiú lóng zhì rú tǔ. luán lóu hè wǔ jǐ qiān qiū, yóu yì dāng nián yán pàn yǔ. zì yǒu cǐ shān jí yǒu sōng, bǎi mù zhī zhǎng wǔ yuè zōng. qiū shēng bù duàn tiān mén lù, hǎi qì zhǎng xuán rì guān fēng. yì bù wéi fēng róng, yì bù yīn fēng rǔ. xīng wáng yuè jǐn zǒng wú qíng, hé kuàng qū qū xiǎo chú mù. jì běi liú shēng dá zhě liú, tí shī jiù xiàng sōng jiān yóu. suì hán qǐ yù lián sān yǒu, dào yuǎn hái yīn jì sì chóu. jūn wèi bó shì guà guān zǎo, sōng hào dài fū jīn yù lǎo. fú míng mèng huàn liǎng máng máng, bù xū kǔ zuò qín sōng kǎo.