朝代:明代
作者： 张元凯
全文:
杏花开满夫差城，城头初月纤纤明。春风幸不弃岩穴，蓬蒿亦自来簪缨。
谢公暂著东山屐，步兵本是江东客。一斛葡萄鬓未星，千里莼羹盌浮碧。
萧萧瑟瑟无歌钟，清音忽起庭下松。楚云生栋帷菡萏，吴山供客餐芙蓉。
白驹空谷谁继响，鸣鹤九皋声朗朗。风标不似世中人，霞举犹为天际想。
知君自是夔龙宾，何事江湖欲问津。为霖为雨若有待，一丘一壑非其伦。
愧我青袍久零落，草堂灯火同驩谑。别去依然三径荒，不堪罝兔堪罗雀。
拼音:
xìng huā kāi mǎn fū chāi chéng, chéng tóu chū yuè xiān xiān míng. chūn fēng xìng bù qì yán xué, péng hāo yì zì lái zān yīng. xiè gōng zàn zhe dōng shān jī, bù bīng běn shì jiāng dōng kè. yī hú pú táo bìn wèi xīng, qiān lǐ chún gēng wǎn fú bì. xiāo xiāo sè sè wú gē zhōng, qīng yīn hū qǐ tíng xià sōng. chǔ yún shēng dòng wéi hàn dàn, wú shān gōng kè cān fú róng. bái jū kōng gǔ shuí jì xiǎng, míng hè jiǔ gāo shēng lǎng lǎng. fēng biāo bù shì shì zhōng rén, xiá jǔ yóu wèi tiān jì xiǎng. zhī jūn zì shì kuí lóng bīn, hé shì jiāng hú yù wèn jīn. wèi lín wèi yǔ ruò yǒu dài, yī qiū yī hè fēi qí lún. kuì wǒ qīng páo jiǔ líng luò, cǎo táng dēng huǒ tóng huān xuè. bié qù yī rán sān jìng huāng, bù kān jū tù kān luó què.